Kurallar, Hayatlar, Kayıplar – Sevgi Evren

Arkadaşımız eşinin sevgilisi, çocuklarının sevgili babası ve bizim sevgili arkadaşımızdı. Herhangi bir sabah işine gitti ve evine dönemedi. Cengiz hayatını kaybettiğinde sadece 38 yaşındaydı.

Cengiz arkadaşımızı 15 Eylül’de Boyko Tekstil’de yaşanan iş cinayetinde kaybettik.

İşyerinde İş Yasası ve 6331 sayılı yasa gereğince alınması gereken sağlık-güvenlik önlemleri alınmadığı için bu iş cinayeti meydana geldi. Halbuki, arkadaşımızın yaşadığı kaza; yasaların emrettiği kurallara uyulması ve önlemlerin alınması halinde meydana gelmeyecek ve arkadaşımız elektrik akımına kapılarak feci şekilde katledilmeyecekti.

6331 sayılı yasa ve yasalar açık bir biçimde işveren ve işveren vekillerine;  en tedbirsiz işçinin dahi kaza yapmasını engelleyecek her türlü tedbirin alınmasını, alınan tedbirlerin denetlenmesini, alınan tedbirlerin yeterli olmadığının görülmesi halinde geliştirilmesini emrediyor. Peki herhangi birinin bu yasalara uymamak gibi bir lüksü var mı?

Arkadaşımızın hayatına mal olan ihmaller zinciri göstermiştir ki gerek fabrika müdürü gerekse şirket sahipleri bu kazanın yaşanmasını engellemek adına hiçbir önlem almadılar. Hatta ve hatta kaçak binada kaçak elektrik tesisatıyla çalıştırmaya devam ettiler. Arkadaşımızın kazayı yaşadığı yer ek bina çatısı ve bu ek bina “kaçak” bina. Ve Cengiz hiç bir güvenlik önlemi alınmadan bu çatıya çıkarıldı. İnsanlar için çok tehlikeli akım olan orta gerilim hattı geçen çatıya tek başına çıkarıldı ve hattın çevresine hiçbir güvenlik önlemi alınmadı. Kişisel koruyucu donanımları işine uygun verilmedi. Ağır ve tehlikeli iş sınıfındaki işyerinde hiçbir gözlemci olmadan çalıştırılması ayrı bir ihlaldir. Arkadaşımız kazayı yaşayıp işyerinde yangın çıkana kadar fabrika çalışan ve yöneticilerinin olaydan haberi olmadı.  Ambulans dahi karşı fabrika bekçisinin araması ile olay yerine geldi. Karşı fabrikanın bekçisi “elemanınız elektriğe çarpıldı, hemen dışarı gelin” diyerek içeriye haber verdi. Cengiz kazanın yaşandığı işyerinde bir vardiyada çalışan tek elektrikçidir. Ve işyerinde çalışma saatleri belirsizdir. Uzun çalışma saatleri ve belirsizlik insanlarımızın ömrünü yemektedir.

Olayın yaşandığı Boyko Tekstil işyerinde daha evvel de çok sayıda iş kazası yaşanmış, ancak ihmaller zinciri sürdüğü için bunların sonu gelmiyor.  İşverenler bunu bir maliyet unsuru olarak gördükleri ve denetlenmedikleri sürece değişmeyecek. İşçiler örgütlenmediği ve bu kaçak düzenleri reddetmediği sürece değişmeyecek. Onlar öldürmeye, biz ölmeye devam edeceğiz.

Arkadaşımız eşinin sevgilisi, çocuklarının sevgili babası ve bizim sevgili arkadaşımızdı. Herhangi bir sabah işine gitti ve evine dönemedi. Cengiz hayatını kaybettiğinde sadece 38 yaşındaydı.

Kurallar konuluyor ama keyfi olarak patronlar tarafından uygulanmıyor. Kurallar yazılıyor ama patronlar her şeyi kendi maliyetlerine uygun şekilde uyguluyor. Denetlemesi gerekenler denetlemiyor. Ama tüm bunların karşılığında ödediğimiz bedel çok büyük oluyor. Canımızla ödüyoruz örgütsüzlüğün bedelini ve yoklukla, yoksullukla. Bu oyunda hep biz kaybediyoruz ve yaşanan acının tarifi veya telafisi yok. Ancak ve ancak iş cinayetlerine sebep olanlar cezalandırıldığında iş cinayetleri son bulacak ve ancak ve ancak o zaman bu acı biraz hafifleyebilecek. Bu sebeple örgütleneceğiz, örgütleneceğiz, örgütleneceğiz. İş cinayetlerinin hesabını soracağız.